Tα γλαστράκια

Μετά τη βάπτιση και αφού καταναλώθηκαν τα κουφέτα, τα γλαστράκια, εκτός από την αυτονόητη χρήση τους ...

... χρησιμοποιήθηκαν ως κηροπήγια, γεμίζοντας τα με κερί. Η Ρίκα αυτοσχεδίασε και το αποτέλεσμα είναι σίγουρα ατμοσφαιρικό.

Πορτοκαλί και πράσινο για το Μιχαλάκη.

Η πρώτη μας βάπτιση ήταν αυτή του μικρού Μιχάλη. Τα χρώματα πορτοκαλί και πράσινο, χαρούμενα και ανοιξιάτικα.
Οι μπομπονιέρες των παιδιών ήταν διαφορετικές από αυτές των μεγάλων.

Για τα παιδάκια φτιάξαμε χάρτινα χωνάκια με γλυφιτζούρια και καραμέλες. Τι καλύτερο για τα πιτσιρίκια μας??

Για τους μεγάλους θέλαμε κάτι που θα μείνει και θα χρησιμοποιηθεί. Καταλήξαμε στα γλαστράκια.
Κλασικά πήλινα γλαστράκια, στα οποία γράψαμε το όνομα του μωρού με ανεξίτηλους μαρκαδόρους και καλλιγραφικά γράμματα. Δεν φυτέψαμε αληθινά φυτά. Προτιμήσαμε φυτά από χαρτί αφής, στα χρώματα της βάφτισης, τα οποία στερεώθηκαν με το τούλι με τα κουφέτα βότσαλα. Γύρω από το γλαστράκι άχυρο στα χρώματα της άνοιξης.

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από αυτή την πρώτη προσπάθεια και είναι πολύ ευχάριστο ότι ακόμα και σήμερα, βλέπουμε τα γλαστράκια στα σπίτια των φίλων μας.

Έτσι, για αλλαγή...

Είμαστε η Ρίκα και η Χρύσα, φίλες και κουμπάρες, και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε πιο δυναμικά με το χόμπι μας, που είναι οι χειροτεχνίες.
Όλα ξεκίνησαν απο τις μπομπονιέρες των γάμων μας. Μετά κάναμε της βάπτισης του γιου της Χρύσας. Και συνεχίσαμε με γάμους και βαπτίσια φίλων και συγγενών. Οι τελευταίες που φτιάξαμε ήταν για τη βάπτιση του μικρού Κωνσταντίνου της Ρίκας.
Και τότε ρωτάει η Ρίκα τη Χρύσα: "τι λες, το ξεκινάμε;"
"Ας, το κάνουμε!" είπε η Χρύσα.
Και το ξεκινήσαμε, έτσι για αλλαγή...